Tempo de corentena. Recomendación da semana.

Seguimos coas nosas recomendacións para este tempo de corentena. Esta semana traemos esta obra que, aínda que xa ten uns anos, continúa a ser un referente na temática do autismo, ou, máis concretamente na síndrome de Asperger.

Christopher John Francis Boone 15 anos de idade. Coñece todos os países do mundo, as súas capitais e cada número primo até 7.057. Ama as matemáticas, interacciona ben cos animais, mais non ten o entendemento de emocións humanas, non soporta ser tocado e sempre procura rutina, orde e previsibilidade no seu día a día, para que iso o faga sentir seguro e protexido.

E cando estou nun lugar novo, como o vexo todo, é como cando un ordenador está facendo demasiadas cousas ao mesmo tempo e o procesador bloquéase e non queda espazo para pensar noutras cousas. E cando estou nun lugar novo e hai moita xente é aínda máis difícil, porque as persoas non son como as vacas, as flores e a herba, e poden falarche e facer cousas que non esperas, así que tes que reparar en todo o que hai nese lugar e ademais ter en conta as cousas que poderían pasar. E, ás veces, cando estou nun lugar novo e hai moita xente é coma cando se colga un ordenador e teño que pechar os ollos e tapar os oídos coas mans, que é como premer CTRL+ALT+SUPR e pechar todos os programas e apagar o ordenador e reiniciar, de xeito que poida lembrar o que estou facendo e onde se supón que teño que ir. E por iso se me dan ben o xadrez, as matemáticas e a lóxica, porque a maioría da xente está case cega e non ve a maioría das cousas, e ten moito espazo libre na cabeza, que está chea de cousas que non teñen conexión entre si e que son parvadas, como: "Non sei se deixaría o gas aberto".

A narración da obra en primeira persoa corresponde a un adolescente con Síndrome de Asperger, un subtipo de autismo dentro do espectro autista. A historia comeza cando Christopher encontra o can do veciño morto no xardín e é inicialmente culpado polo suceso. A partir de aquí, a rutina e a orde que Christopher creou arredor da súa vida comezan a desmoronarse pouco a pouco mentres el investiga quen foi o verdadeiro asasino do can. O brillo da novela está na escolla de Mark Haddon do narrador: momentos tortuosos e cheos de emocións son descritos por un rapaz que non consegue imaxinar a emoción . O efecto é deslumbrante, tornándose unha historia divertida e conmovente, mentres nos dá unha visión diferente do comportamento humano e axúdanos a entender como unha persoa autista pensa, vive e sente. O curioso incidente do can á media noite (en inglés: The Curious Incident of the Dog in the Night-Time) é unha novela do escritor inglés Mark Haddon, escrita orixinalmente en lingua inglesa. A obra recibiu en 2003 o premio Libro do Ano Whitbread, en 2005 o premio ao Mellor primeiro libro para novos lectores e lectoras, e en 2004 o Premio para Escritores da Commonwealth como mellor primeiro libro. O título da novela é unha cita a un comentario feito polo detective de ficción Sherlock Holmes no conto Silver Blaze, de Arthur Conan Doyle. A novela foi traducida ao galego por Moisés Barcia e publicada en 2008 por Rinoceronte Editora.

Sobre o autor: Mark Haddon (Reino Unido, 1963), vive en Oxford e é escritor, ilustrador e guionista. Licenciado en Literatura Inglesa traballou durante un tempo con persoas que sufrían discapacidades físicas e mentais, e adquiriu o coñecemento sobre o autismo que despois aplicaría con grande acerto no seu primeiro libro para adultos.

Despois dunha incursión pola poesia, Mark Haddon regresou á prosa con Boom! (2009), A casa vermella (2012), The Pier Falls (2016) e O Golfiño (2019), a súa novela máis recente.